RECEPT | Kaasvlinders

direct naar het recept: ingrediënten | bereiding

Geweldig lekkere kaasvlinders. Waar je ook van kan genieten als je 30 bent.

Ik dacht dat 30 zijn kut zou zijn. Maar dan ook echt compleet klote. Alsof je, vanaf het moment dat je dertig bent, ineens ongezellig, oud en verzakt bent. Alsof je na die dag niet meer mag feesten, niet meer gek mag doen. Je anders moet gaan gedragen. Want dertigers zijn natuurlijk écht volwassen. Terwijl ik dit typ komt pas het besef en de vraag waar ik het idee eigenlijk vandaan heb gehaald?

Het idee dat dertigers volwassen zijn. Want als ik kijk in mijn directe omgeving ken ik weinig mensen die echt volwassen zijn. Dus dat had ik allang kunnen weten. Of ze nu dertig of zelfs veertig zijn. Ik bedoel, ik weet niet of het heel volwassen is om na een avondje bier drinken in de kantine vervolgens thuis te denken de wc te hebben gevonden, maar eigenlijk in de kast te staan. Of vier keer moeten stoppen voor een kotspauze op de vluchtstrook, omdat je na al die jaren nog steeds je grenzen niet kent. Of jezelf als dertigplusser zo te hebben bezat dat je vervolgens ergens opgeraapt moet worden van de straat met een gezicht vol schrammen en bloed en door twee twintigers naar het feestje teruggebracht moet worden. Om daar verzorgd te worden aan je zatte kopje. Of als dertigjarige als een soort van groupie helemaal euforisch te zijn dat je backstage mag om met je idool op te foto te gaan. Of dat het je hobby is om met kleine (zelf beschilderde) poppetjes oorlogje te spelen in je mancave (of beter gezegd speelzolder). Of blij te worden van beelden van actiehelden, deze te sparen en in je woonkamer neer te zetten als pronkstuk. Bij een kerel van, zeg zo’n 35 jaar, beeld jij je waarschijnlijk toch ook andere dingen in. Begrijp mij niet verkeerd: helemaal niks mis mee! Maar dat is gewoon niet hoe ik als twintiger het leven van een dertiger voor mij zag. Snap je? (zou Megan uit Tempation Island zeggen).

Dus hoezo zijn dertigers volwassen en hoezo moet ik mij zogenaamd volwassen gaan gedragen zodra ik dertig word. En waarom bedenk ik mij dit nu pas? Echt serieus, waarom nu pas? Waarom kon ik niet toen ik 29 was bedenken dat het echt wel leuk blijft en misschien alleen maar leuker wordt. Hoezo moet een mens echt volwassen zijn? Wanneer ben je eigenlijk volwassen. Is volwassen zijn niet gewoon een ander woord voor saai? Echt, een dertiger zijn is niet saai. Het stappen is leuk, misschien nog wel leuker dan ooit tevoren. Ik ben nog geen maand dertig en heb al weer de leukste avonturen beleefd (wellicht komen die in een andere blog nog eens voorbij). Ik heb zeer heldere momenten, zoals het besef dat volwassen zijn dus saai is. En volgens mij ben ik ook nog niet afgeschreven en genieten we lekker verder. Van leuke dingen én lekker eten. Heel veel lekker eten, zoals deze té lekkere kaasvlinders. Die jou dé ster gaan maken op een feestje.

Mijn zus vindt overigens het einde van mijn blogs zo abrupt eindigen. Ik houd er van. Dus.

Ingrediënten

• 500 gram restjes bladerdeeg (van een zelfgemaakt recept of bladerdeeg uit een pakje)
• 150 gram geraspte oude kaas
• 75 gram zachte boter
• 30 gram water
• zout en peper (naar smaak)
• bloem voor het uitrollen van het bladerdeeg

 

Bereiding

200 graden Celcius onder- en bovenwarmte | bakplaat met bakpapier

Doe de oude kaas, zachte boter, water en zout en peper naar smaak in een blender of mixer en maal tot een crème.

Bestrooi het werkblad met een beetje bloem. Voeg de restjes bladerdeeg bij elkaar en rol uit tot een plak van ongeveer 31 cm breed x 25 cm hoog en 2 mm dik. Heb je nu geen restjes bladerdeeg? Pak dan gewoon nieuw bladerdeeg. Snij hier willekeurig stukjes van, doe ze weer bij elkaar en maak er een hoopje van. Rol dat hoopje weer uit tot een plak.

Besmeer de plak bladerdeeg nu met de crème en laat precies in het midden 1 strook vrij van ongeveer 1 cm breed in de volledige hoogte van de plak bladerdeeg. Je krijgt nu een stuk bladerdeeg van 15 centimeter breed met kaascrème, 1 cm bladerdeeg zonder kaascrème, en weer een stuk van 15 centimeter breed met kaascrème. Nu ga je zowel rechts als links het uiteinde van de plak bladerdeeg (in de breedte), 7,5 centimeter naar binnen slaan. Dus precies over de helft van de kaascrème dichtslaan. De volledige crème is nu bedekt en je hebt nog steeds 1 centimeter bladerdeeg over in het midden. Tot slot vouw je de bladerdeeg nu dicht als een boek. Eventueel kan je jouw kaasboek nu nogmaals dichtklappen. Officieel krijg je dan niet het patroon kaasvlinders zoals in de winkel, maar de smaak is er niet minder om. En ze zien er tof uit. Gewoon doen dus. Hoef je tenminste ook niet moeilijk doen met meten. Vouwen en doorgaan.

Plaats de bladerdeeg rol in de vriezer voor ongeveer 30 minuten.

Bekleed een bakplaat met bakpapier. Pak een scherp (koks)mes en maak het mes nat. Pak een snijplak. Haal de rol bladerdeeg uit de vriezer na 30 minuten en snij nu plakjes van ongeveer 0,5 centimer dik. Maak tussendoor steeds het mes nat met koud water. Dik voorkomt dat de bladerdeeg teveel aan het mes plakt. Leg de plakjes bladerdeeg op de bakplaat en laat genoeg ruimte tussendoor over. Je kan ongeveer de 1/3 a 1/2 kwijt op een bakplaat. Zodra de bakplaat vol is, leg je de rol weer in de vriezer tot je deze verder gaat aansnijden.

Bak de kaasvlinder af in de voorverwarmde oven op 200 graden in 20 minuten. Draai de plaat na 10 minuten om, zodat ze egaal bruin worden. Pas op dat de kaasvlinder niet te bruin worden, dat kan bitter smaken.

Laat de kaasvlinder, zodra ze mooi lichtbruin, zijn afkoelen op een rekje.

Eindresultaat

En, hoe is het mogelijk, maar wederom heb ik weer geen mooie, culinaire foto van het eindresultaat van deze heerlijke kaasvlinders. Excuses daarvoor. Maar het is niet anders. We konden er, rond ongeveer één uur ’s nachts, nog net één redden van de schaal met hapjes. En met al mijn concentratie en kracht, en wat glaasjes wijn verder, heb ik deze foto van een kaasvlinder weten te produceren:

Het allerbelangrijkste: ze zijn echt zo verschrikkelijk lekker. Probeer ze en laten mij weten of je het hier mee eens bent!

Lees ook:

R E C E P T | Financiers met gebrande boter 

R E C E P T | Gehaktbroodjes van bladerdeeg à la beef wellington

> Of ga naar het overzicht recepten